موش مغان

اندازه آن نسبتا”کوچک (حدود 13 سانتیمتر )،بدن کشیده و طول دم حدود 5 سانتیمتر می باشد .

رنگ بدن ،دم و پاها خاکستری خالص که به ندرت دم دو رنگ نیز مشاهده شده است . تعداد کروموزوم 46 عدد می باشد . محل زندگی نیز در جنگل های شیبدار ، استپ و مناطق نیمه بیابانی و فضای سبز می باشد که آن ها را شخم اساسی می زند.

موش علفزار نیز همانند دیگر موش های علفزار خاکستری دوست دارد پناهگاه‌هایی با راهروهای مرکب و تودرتو را به منظور اهداف زیاد بخصوص بقا در محیط بسازد. این راهروهای مجزا گنجایش حجم بالایی از جمعیت را دارد. چیزی در حدود 10 تا 100 متر مربع فضا را اشغال می کند .

پراکنش

در قسمت های وسیعی از شوروی سابق ، سیبری غربی، قزاقستان ،شمال و مرکز آسیای صغیر ، نواحی غربی مغولستان و چین، آسیای غربی این گونه مشاهده شده است .

اکولوژی

این موش در شرایط مختلف عادات متنوعی دارد. شرایط آب و هوایی ، کشاورزی و شکارچی ها بر میزان جمعیت آن ها در مکان های مختلف تاثیر دارد و در جاهایی که وجود دارند عادت به ذخیره علوفه دارند. تعداد کمی از این موش ها برای محافظت از مواد غذایی در محل ذخیره باقی می مانند . عمده فعالیت آنها در مزارع گیاهان علوفه ای چند ساله ، چراگاهها و زمین های شخم نزده و متروک می باشد و هنگام انفجار جمعیت غلات کشت شده ، محصولات صنعتی و بومی را به غارت می برند و از قسمت های سبز گیاه تغذیه می کنند و مقداری از گیاهان علوفه ای را برای برای زمستان ذخیره می کنند .

اهمیت اقتصادی

این موش عملا”به همه محصولات کشاورزی خسارت وارد می کند . بخصوص محصولات دانه ای و علوفه های چند ساله ودر زمستان و برف پوست اطرف درختان میوه ونهال را می جود. کشت های وسیع و متراکم باعث می شود که مناطق گسترش افزایش یابد. این موش یک ناقل بیماریهای خطرناک برای انسان و حیوانات اهلی می باشد.

 مبارزه

روش های مبارزه و کنترل شامل مراقبت و برداشت زود هنگام ، رعایت تناوب کشت محصولات ، شخم عمیق با حفاظت خاک سطحی و طعمه گذاری است.

استفاده از فسفر دو زنگ مطابق دستورالعمل سازمان حفظ نباتات.